Επιστημονική ονομασία:Aρτεμισία το αψίνθιον, Artemisia vulgaris
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae)
Άψινθος, αψινθιά, απιστιά, ορμηγκοβότανο, πισιδιά, μελετίνη.
Ως προς την προέλευση του ονόματος Αρτεμισία oρισμένοι υποστηρίζουν ότι οφείλεται στην θεά της φύσεως την Άρτεμη, επειδή εκείνη θεωρούνταν η προστάτιδα των Παρθένων, στις οποίες δίνονταν ένα ειδικό σκεύασμα από το φυτό αυτό, για την καταπολέμηση της υστερίας ή ως εμμηναγωγό.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Είναι συνήθως πόες ή θάμνοι και σπανίως δένδρα. Τα φύλλα τους είναι εναλλασσόμενα, αντίθετα ή σχηματίζουν ρόδακες, δηλαδή είναι τοποθετημένα κυκλικά, απλά ή σπάνια σύνθετα και χωρίς παράφυλλα. Τα άνθη τους είναι τοποθετημένα σε χαρακτηριστικές ταξιανθίες, που ονομάζονται κεφάλια. Από τη σύνθετη αυτή διάταξη των ανθέων έλαβε η οικογένεια αυτή το όνομά της.
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Το βότανο περιέχει αιθέρια έλαια (κινεόλη και θουγιόνη), πικρές ουσίες, τανίνη, ρητίνη, ινουλίνη, γλουκονικές ουσίες (αψινθίν, ανασιντίν), βιταμίνες Α, Β1, Β2, C κ.α. Έχει γεύση πικρή και αρωματική.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ KAI OI ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
Το φυτό δρα ως πικρό τονωτικό, διεγερτικό, νευροτονωτικό και εμμηναγωγό.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν έχουμε ανάγκη απο ένα διεγερτικό του πεπτικού συστήματος. Οι πικρές ουσίες που περιέχει και τα πτητικά έλαια διεγείρουν την έκκριση των πεπτικών υγρών και για τον λόγο αυτό η Αρτεμισία συστήνεται όταν κόβεται η όρεξη. Διαθέτει ήπια νευροτονωτική δράση που βοηθά σε περιπτώσεις κατάθλιψης και μειώνει την ένταση , εξ αιτίας της ύπαρξης του πτητικού ελαίου, για αυτό πρέπει να προσέξουμε να μην έχουμε απώλεια αυτού του συστατικού κατά την παρασκευή του εγχύματος. Η Αρτεμισία επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εμμηναγωγικό αφού βοηθά στην εξομάλυνση της έμμηνης ρύσης. Το χρησιμοποιούν για τον ζαχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία και ραχιτισμό. Η χρήση του βοτάνου διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, κατεβάζει την πίεση και ελαττώνει τα οιδήματα στην κατακράτηση ούρων.